Miasto Wisła - oficjalna strona

W 2019 roku przypada 100. rocznica urodzin Stanisława Hadyny – wszechstronnego twórcy: kompozytora, dyrygenta, pedagoga i literata, a przede wszystkim założyciela i wieloletniego dyrektora Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk”.

W związku z uchwałą Sejmiku Województwa Śląskiego, ustanawiającą rok 2019 Rokiem Stanisława Hadyny, miasto Wisła włącza się w uroczyste obchody tego mocno związanego z naszym miastem twórcy, Honorowego Obywatela Wisły.

Wydarzenia w Wiśle w związku z obchodami:

• 4 stycznia 2019 - koncert kolęd ZPiT "Śląsk" - kościół ewangelicko-augsburski Ap. Piotra i Pawła;

Relacje:

1. WISLA.PL,
2. INFOBESKIDY,
3. RADIO KATOWICE,
4. ZPIT ŚLĄSK

• 1 sierpnia 2019 - wernisaż wystawy plenerowej "Stanisław Hadyna - z Wisły w świat"- Pl. B. Hoffa;

Relacje:

1. WISLA.PL,
2. GAZETA WYBORCZA,
3. DZIENNIK ZACHODNI,
4. RADIO KATOWICE,
5. BESKIDZKA 24

• 30 sierpnia 2019 - koncert galowy ZPiT "Śląsk" - Amfiteatr im. S. Hadyny;

Relacje:

1. WISLA.PL,
2. ZPIT ŚLĄSK
3. DZIENNIK ZACHODNI

• 3 października 2019 - konferencja naukowa z okazji 100. rocznicy urodzin Stanisława Hadyny - Miejska Biblioteka Publiczna im. J. Śniegonia.

 Relacje:

1. BIBLIOTEKA.WISLA.PL
2. OX.PL
3. GŁOS - GAZETA POLAKÓW W REPUBLICE CZESKIEJ
4. ZPIT ŚLĄSK
5. UŚ INSTYTUT MUZYKI W CIESZYNIE

Śladami Stanisława Hadyny po Wiśle:

• Jarzębata – w latach 30. XX wieku na stokach Jarzębatej rodzice Stanisława Hadyny wybudowali drewniany domek, do którego przyjeżdżali w każde letnie wakacje. Sąsiadował on z willą „Izyda”, gdzie Stanisław Hadyna przeprowadził się w 1945 roku po ślubie z córką właściciela Agatą Ogierman. Na Jarzębatej odwiedzał też swojego stryja Jana Hadynę, który przez pewien czas mieszkał w willi „Sfinks”, związanej ze środowiskiem ezoteryków i należącej do słynnej jasnowidzącej Agnieszki Pilchowej (w 1993 roku o Agni napisał książkę „Przez okna czasu”).
• Dom Zdrojowy – w 1937 roku Stanisław Hadyna uczestniczył w wykładach Wakacyjnego Instytutu Sztuki, co opisał we wspomnieniu o Gustawie Morcinku, a latach 40. i 50. XX wieku prowadził filharmoniczne koncerty „Artosu” dla młodzieży szkolnej.
• Szkoła – w latach 1945-1947 Stanisław Hadyna uczył języka angielskiego i łaciny w Państwowym Liceum i Gimnazjum Koedukacyjnym w Wiśle, które od roku 1950 z lokali tymczasowych przeniesiono na I piętro do Szkoły nr 1 w Wiśle (obecnie Liceum Ogólnokształcące im. Pawła Stalmacha – od strony parku).
• Amfiteatr – wiślański amfiteatr wzniesiony w 1962 roku został zmodernizowany i zadaszony w 2009 roku. Rok później otrzymał imię i figurę z brązu Stanisława Hadyny, częstego uczestnika Tygodnia Kultury Beskidzkiej w Wiśle.
• Bukowa – tu znajduje się wiślański dom rodzinny Stanisława Hadyny wzniesiony w 1960 roku, w którym często odpoczywał po zagranicznych wojażach, spędzał święta oraz tworzył. Tutaj powstał np. cykl nowych kolęd do słów Kazimierza Szemiotha, które nagrał m.in. wybitny tenor Wiesław Ochman.
• Kościół ewangelicki apostołów Piotra i Pawła – w kościele chór mieszany Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w roku 1987 pod kierunkiem Barbary Drozd-Cienciały nagrał płytę „Opłatek dla Mamy” m.in. z nowymi kolędami Stanisława Hadyny, który współpracował z chórem i patronował przedsięwzięciu.
• Cmentarz ewangelicki na Groniczku – miejsce spoczynku Stanisława Hadyny, który zmarł 1 stycznia 1999 roku. Grób znajduje się przy głównej alei nad kaplicą cmentarną (po prawej stronie: sektor B2, rząd 17).

Stanisław Hadyna (25.09.1919 – 01.01.1999) – kompozytor, dyrygent, muzykolog i pisarz, urodzony w Karpętnej na Zaolziu (dziś Republika Czeska) jako syn Jerzego, nauczyciela muzyki i Emilii Pilch, córki dyrektora szkoły w Karpętnej. Absolwent Gimnazjum Klasycznego im. A. Osuchowskiego i Instytutu Muzycznego im. I. J. Paderewskiego w Cieszynie. Studiował socjologię i psychologię na Uniwersytecie Warszawskim w 1938 r., a potem konspiracyjnie w latach 1942-1944. Po wojnie podjął studia u Lubomira Różyckiego (kompozycja) i Artura Malawskiego (dyrygentura) w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach. Nauczyciel wiślańskiego liceum (1945-1947), następnie m.in. dyrektor Biura Koncertowego i Wojewódzkiej Delegatury „Artosu” w Katowicach, założyciel Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk” (1952) z siedzibą w Koszęcinie, jego dyrektor, kierownik artystyczny, reżyser i dyrygent, w 1968 roku pozbawiony funkcji dyrektora naczelnego, szykanowany (formalnie pełnił jeszcze funkcję kierownika artystycznego do 1973 r.) został zmuszony do opuszczenia Zespołu. Kierownik muzyczny Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie (1977 r.), 1 marca 1990 roku powrócił do „Śląska”. Twórca dwóch koncertów fortepianowych, kantat, pieśni solowych i chóralnych oraz muzyki baletowej. Autor reportaży, wspomnień, powieści i dramatów. Zmarł w Krakowie, pochowany na cmentarzu ewangelickim na Groniczku w Wiśle.

Poniżej w załączniku plik z okolicznościową ulotką do pobrania.