Miasto Wisła - oficjalna strona

Źródła Wisły – tu wszystko się zaczyna

Tereny źródliskowe Wisły to wyjątkowe miejsce – ciche, dzikie i pełne surowego piękna. To tutaj, na południowych stokach Baraniej Góry (1220 m n.p.m.), swoje początki bierze najdłuższa rzeka Polski. Jednak wbrew szkolnym uproszczeniom, Wisła nie wypływa z jednego źródła – powstaje z połączenia dwóch potoków: Białej i Czarnej Wisełki.

Biała i Czarna Wisełka – dwie siostry rzeźbiące krajobraz

Źródło Białej Wisełki znajduje się na wysokości 1120 m n.p.m. Jej dolina jest otwarta i słoneczna, a potok tworzy malownicze kaskady, które pienią się i szumią – stąd nazwa.
Czarna Wisełka wypływa z szeregu źródełek na podmokłym terenie około 1100 m n.p.m. w cieniu gęstego lasu. Jej ciemna, zarośnięta dolina nadała jej nazwę.
Dopiero po połączeniu się obu potoków – najpierw w Wisełkę, a następnie (po wpłynięciu Malinki) w rzekę Wisłę – rozpoczyna się wielka podróż tej rzeki przez Polskę.

Teren ściśle chroniony – tylko z przewodnikiem

Obszar źródliskowy leży poza znakowanym szlakiem i objęty jest ochroną ścisłą. Można go zwiedzać wyłącznie z licencjonowanym przewodnikiem i za zgodą Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska w Katowicach (RDOŚ).
Dojście jest wymagające fizycznie – prowadzi przez krzaki, wiatrołomy i teren bez wytyczonych ścieżek.

Upamiętnienie Wincentego Pola

Tablica umieszczona w rejonie źródeł przypomina postać Wincentego Pola – poety i geografa, który jako pierwszy w Polsce objął stanowisko profesora geografii na Uniwersytecie Jagiellońskim. Był pionierem nowoczesnego myślenia o geografii jako nauce, a jego prace i wrażliwość na piękno krajobrazu pozostają inspiracją do dziś.